Bilime Göre Korku Filmleri İzlemeyi Bırakamama Nedeni Budur

Siyasi, ekonomik ve sağlıkla ilgili endişeler ülke çapında giderek artarken, sayısız kişi çok ihtiyaç duyulan dikkat dağıtmak için televizyona ve filmlere yöneliyor. Ancak, insanların bir kaçış yolu olarak keyif aldıkları şeyler sadece iyi hissettiren komediler ve aşklar değildir. gerilim ve korku filmleri Koronavirüsün ortasında izleyicilere şaşırtıcı bir katarsis sağlıyor. Korku filmi Görünmez Adam 1 Haziran itibarıyla iTunes'un kiralama listesinde zirveye ulaştı ve Steven Soderbergh's 2011 gerilim Bulaşma aniden çizelgeleri tırmandı ayrıca.

Öyleyse, neden kendi başına yeterince korkutucu olan bir dönemde birdenbire korkutucu bir yolculuğa çekiliyorsunuz? Psikiyatriste göre Gail Saltz New York Presbiteryen Hastanesi Weill-Cornell Tıp Fakültesi'nde doçent olan MD, korku filmlerinden hoşlananlar şimdi onları arayabilir çünkü ' Travmatik duyguların tekrarlanmasında ve yeniden işlemesinde rahatlık bulduklarında . ' Saltz, 'tekrarlama zorunluluğu' olarak adlandırılan bu davranış, travmayı 'zamanla, bununla başa çıkmak ve hatta kendinizi buna duyarsızlaştırmak' için yeniden oynamayı ve yeniden çerçevelendirmeyi içerir. Gerçek bir tehlike yokken korkuyu deneyimlemenin bazı insanlara güvenli bir heyecan verirken aynı zamanda onları rahatlatabileceğini belirtiyor.

Lisanslı klinik psikolog Bruce L. Thiessen , PhD, şunu ekler: korku filmi izlemek duygusal olarak yükselen bir duruma tatmin edici bir kapanma hissi sağlayabilir — çoğu insanın gerçek hayatlarında oynadığını görmediği bir katarsis türüdür. Thiessen, “Korku filmleri izleyerek, olayların nasıl geliştiğini ve nispeten kısa bir süre içinde sonunu bulduğumuzu öğreniyoruz” diye açıklıyor Thiessen. 'Bu, endişe uyandıran gerçek hayat olaylarıyla yaşadığımız kaosa bir kontrol duygusu getiriyor.'

Ve pandeminin kendisi sizi cenin pozisyonuna kıvrılmış gibi hissettirirken, biraz cesaret ve kan için uyum sağlamak, aslında günün zorluklarıyla yüzleşmek için daha donanımlı hissetmenizi sağlayabilir. Aslında, 1993 yılında yayınlanan bir araştırmaya göre Davranış Araştırması ve Terapisi , araştırmacılar şunu buldu