Temeller hala aynı olsa da, ebeveynlik son 70 yılda oldukça değişti. Elbette, anneler ve babalar bugün hala çocuk bezlerini değiştirmek, öfke nöbetlerini evcilleştirmek ve üzüm suyu almakla uğraşıyorlar. lekeler ama aynı zamanda siber zorbalık ve kendilerine yönelik çeşitli tehditler ile de başa çıkmak zorundadırlar. çocuklar her köşede beliriyor. 1950'lerde çocuklar - inanabiliyorsan - daha fazla özgürlüğe sahipti, çok azı anneler çalıştı ve çok az sayıda baba çocuklarıyla vakit geçirdi. 1950'lerde ebeveynliğin nasıl bir şey olduğunu keşfetmek için okumaya devam edin.
1950'lerde çocuklara istedikleri gibi yapma özgürlüğü verildi.
ClassicStock / Alamy Stock Photo
Bugün çocuklar buna inanmakta güçlük çekebilir, ancak 20. yüzyılın büyük bir kısmında küçük çocukların eve kendi başlarına yürümeleri nispeten yaygındı. Ne zaman Kayrak 4.000 okuyucuya yetişmeleri hakkında anket yaptılar, 21. yüzyıla yaklaştıkça, ebeveynlerinin onları yalnız bırakmadan önce daha uzun süre beklemek zorunda kaldıklarını keşfettiler.
1950'lerde büyüyen grup arasında, ankete katılanların yaklaşık yüzde 40'ı sadece 2. ve 3. sınıftan itibaren okula tek başlarına yürüyebildiklerini söyledi. 90'larda büyüyen insanlar için ise çoğunluk bu solo girişimleri almak için ortaokula kadar beklemek zorunda kaldı.
robin anlamı
1960'larda boşanmış ve bekar ebeveynler tarafından daha az çocuk yetiştiriliyordu.
ClassicStock / Alamy Stock Photo
İnsanlar 1950'lerde ve 60'larda evliliklerini kesinlikle sonlandırırken, aleyhine derinlemesine kökleşmiş bir sosyal damgalama vardı. boşanma o zamandan beri inkar edilemez bir şekilde azaldı.
Göre Pew Araştırma Merkezi 1960 yılında 17 yaşın altındaki ABD'li çocukların yüzde 73'ü evli ebeveynleri ile yaşarken, aynı demografinin sadece yüzde 46'sı 2013'te hala evli eş çatısı altında yaşıyordu. Benzer şekilde, çocukların sadece yüzde 9'u tarafından büyütülmüş Tek ebeveyn 1960'ta yüzde 34'ü 2013'teydi.
Babalar çocuklarıyla 20 dakikadan az zaman geçirdiler.
ClassicStock / Alamy Stock Photo
30 kasım doğum günü kişiliği
20. yüzyılın ilk yarısında mutlu bir ev hayatına ve birkaç çocuğa sahip olmak, Amerikan Rüyasının ayrılmaz bir parçasıydı. Ancak, ebeveynlerin gerçekten para harcadığı ortaya çıktı. Daha az O günlerde çocuklarıyla vakit geçiriyorlar. Yayınlanan bir 2016 çalışması Evlilik ve Aile Dergisi 11 Batı ülkesinden gelen verileri analiz etti ve annelerin 1965'te her gün çocuklarıyla ortalama 54 dakika geçirdiğini buldu. 2012 itibarıyla bu sayı neredeyse iki katına çıktı - 104 dakikaya çıktı. Babalar 1965'te çocuklarıyla daha da az vakit geçiriyordu: günde sadece 16 dakika. Ancak 2012'ye gelindiğinde, babalar çocuklarıyla ortalama 59 dakika kaliteli zaman geçiriyorlardı.
Anneler 60'larda haftada sadece birkaç saatini işte geçiriyorlardı.
M&N / Alamy Hazır Fotoğraf
21. yüzyılda anneler her şeyi yapabiliyor. Sadece çocuklarıyla her zamankinden daha fazla zaman geçirmekle kalmıyorlar, aynı anda evin dışında çalışırken de bunu yapabiliyorlar. Elbette, her anne çalışan bir kadın değildir -Ve bu iyi! -Ama işyerinde 50 yıl öncesine göre çok daha fazla anne var ve onlar da daha uzun saatler çalışarak geçiriyorlar. Verilere göre Pew Araştırma Merkezi , 2016'da ortalama bir anne, 1965'te haftada 8 saate çıkarak, haftada 25 saatini ücretli iş için harcadı.
senin ne zaman olduğunu nasıl anlarsın
Babalar evin etrafında pek yardımcı olmuyordu.
ClassicStock / Alamy Stock Photo
1960'larda babalar nadiren evin etrafında dolaşıyorlardı. Aslında göre Pew Araştırma Merkezi 1965 yılında erkekler haftalık olarak çocuk bakımı için ortalama 2,5 saat ve ev işlerine 4 saat harcadı. Ancak 2011'de ortalama bir baba çocuk bakımı için 7 saat ve ev işlerine 10 saat harcadı, bu da çok daha eşit bir bölüm olduğunu gösteriyor sorumluluklar.
70'lerde ilk kez anneler çok daha gençti.
ClassicStock / Alamy Stock Photo
1970 yılında, OECD ülkelerinde ilk kez anne olan bir annenin ortalama yaşı (tanımlandığı gibi İşte ) 24,3 yaşındaydı. Bunun nedeni büyük ölçüde, o zamanlar kadınlara evlenmeleri ve çocuk sahibi olmaları için büyük miktarda toplumsal baskı uygulanıyordu ve kadınların anne olduktan sonra işe döneceğine dair daha az beklenti vardı.
2017 raporuna göre İşgücü İstatistikleri Bürosu 1970 yılında, 2015 yılına kadar Amerikalı kadınların yüzde 40'ından biraz fazlası çalışıyordu, bu sayı yüzde 60'a yaklaşıyordu. İlk kazanç yıllarında kendilerini kariyerlerine adayan kadınların sayısı arttıkça, 2000'li yılların ortalarında OECD ülkelerinde ilk kez anne olan bir annenin ortalama yaşının 27,7 olduğu anlaşılıyor.
Çocukların akıl sağlığı sorunları daha az ciddiye alındı.
ClassicStock / Alamy Stock Photo
tüm zamanların en üzücü film ölümleri
20. yüzyılın büyük çoğunluğu boyunca, depresyon ve OKB gibi akıl sağlığı sorunları büyük ölçüde tamamen halının altına süpürüldü. Neyse ki, akıl sağlığı sorunlarını çevreleyen tıbbi gelişmeler ve azaltılmış sosyal damgalamalar, tedavinin hem daha odaklanmış hem de daha yaygın hale gelmesine izin verdi. Örneğin, antipsikotik ilaçların yaratılması ve sağlık hizmetlerinde yaşanan gelişmeler, 1955'ten 1994'e kadar devlet hastanelerinde yatan akıl hastalarının sayısının yüzde 92 azalmasına neden oldu. Gölgelerin Dışında: Amerika'nın Akıl Hastalığı Kriziyle Yüzleşmek .
Ve göre Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC) , gençlerin ve araların sayısı anksiyete veya depresyon teşhisi kondu son zamanlarda 2003'te yüzde 5,4'ten 2012'de yüzde 8,4'e yükseldi ve depresyon teşhisi konanların yüzde 78'inden fazlası tedavi görebildi. Çocuğunuzun depresyonda olup olmadığından emin değilseniz, söylediklerini dinleyin. Bu Kelimeleri Kullanan Kişiler Depresyondan Acı Çekebilir .
En iyi hayatınızı yaşamakla ilgili daha şaşırtıcı sırlar keşfetmek için, buraya tıklayın bizi Instagram'da takip etmek için!
